poniedziałek, 24 czerwca 2013

Odliczenie vat od samochodów osobowych oraz paliwa zużywanego do ich napędu nabywanych od stycznia 2014r.

 
Temat który dotyczy ogromnej większości podmiotów prowadzących działalność gospodarczą - możliwość odliczenia vat od zakupu  samochodu wykorzystywanego w prowadzonej działalności, czy paliwa zużywanego do napędu tych samochodów nabiera pewnego przyspieszenia. Z upływem 2013 kończy się bowiem okres, w którym Komisja Europejska zezwoliła Polsce na odstępstwo od zasady pełnego odliczenia vat w związku z zakupami wykorzystywanymi do działalności opodatkowanej. 
Temat ten nie mniej interesujący dla budżetu państwa i Ministra Finansów - jest po co sięgać do kieszeni podatników. Rada Ministrów przygotowała wniosek do KE o zgodę na derogację dla Polski ograniczenia w prawie do odliczania podatku vat - do 50 proc. - kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdów samochodowych, ich wytworzenia oraz importu pojazdów samochodowych, a także nabycia usług zgodnie z umową najmu, dzierżawy, leasingu i innych umów o podobnym charakterze.
Co istotne ograniczenie to miałoby zastosowanie wyłącznie do pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane zarówno do celów prywatnych, jak i do prowadzonej działalności gospodarczej i wydatków związanych z tymi pojazdami. Derogacja nie obejmie tych pojazdów, które są przeznaczone wyłącznie do działalności gospodarczej. Derogacja objęłaby również częściowe ograniczenie - do wysokości 50 proc. - prawa do odliczenia podatku od zakupu paliwa do samochodów objętych derogacją oraz od innych wydatków eksploatacyjnych (naprawa i konserwacja pojazdów, wydatki na dostawy lub usługi związane z pojazdami i ich wykorzystywaniem). Postulowana zmiana miałaby dotyczyć okresu od 1 stycznia 2014 r. do 31 grudnia 2018r.
Wprowadzenie regulacji, zgodnie z którą podatnik odliczy całość podatku naliczonego jeżeli samochód będzie wykorzystywany tylko w działalności gospodarczej wprowadzi pewne trudności zarówno dla samych podatników, jak i organów, które będą dokonywały składanych przez podatników deklaracji co do zakresu wykorzystania samochodów.
 

wtorek, 18 czerwca 2013

Interpretacja ogólna MF w sprawie dostawy terenów niezabudowanych w przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

W dniu 14 czerwca 2013r. MF wydał interpretację ogólną nr PT10/033/12/207/WLI/13/RD (w kwestii jak w tytule) wskazując, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., od podatku od towarów i usług była zwolniona dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Przepisy ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r. nie zawierały definicji terenów budowlanych lub przeznaczonych pod zabudowę. Wydając interpretację Organ podkreślił, iż dyrektywa 112 nie wskazuje na konieczność wprowadzenia definicji "terenu budowlanego" do przepisów w zakresie VAT jednakże taką jednakże potrzebę zasygnalizował Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku w składzie siedmiu sędziów z dnia 17 stycznia 2011 r. sygn. akt I FPS 8/10. W wyroku tym Sąd wskazał, że w związku z tym, że w ustawie o VAT nie sprecyzowano pojęcia terenu budowlanego lub przeznaczonego pod zabudowę, w sytuacji braku planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla klasyfikacji terenu niezabudowanego, wiążące są zapisy ewidencji gruntów i budynków, a nie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

Uwzględniając powyższe w treści interpretacji MF wskazuje, że wykładnię zaprezentowaną w wyroku NSA z dnia 17 stycznia 2011r. stusujemy w celu prawidłowej klasyfikacji terenu niezabudowanego do dnia 31 marca 2013 r., tj. w przypadku, gdy brak było planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wiążące są zapisy ewidencji gruntów i budynków, a nie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.
Natomiast, co szczególnie istotne od dnia 1 kwietnia 2013 r. w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT wprowadzono definicję terenu budowlanego. Zgodnie z tą definicją przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Od dnia 1 kwietnia 2013 r. obowiązuje również nowe brzmienie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT przewidujące zwolnienie od podatku w przypadku dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Tym samym od dnia 1 kwietnia 2013 r. w związku z wprowadzeniem do ustawy o VAT definicji terenu budowlanego dla potrzeb prawidłowej klasyfikacji gruntów celem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, w sytuacji gdy brak jest planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, nie należy już kierować się danymi zawartymi w ewidencji gruntów i budynków, które były, zgodnie z wykładnią zaprezentowaną w wyroku z dnia 17 stycznia 2011 r., istotne w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r. W konsekwencji dostawa terenu niezabudowanego, nieobjętego planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług.