W treści wydanej interpretacji ogólnej z dnia 26 czerwca MF przyznaje,
że usługa ubezpieczenia przedmiotu leasingu i usługa leasingu co do zasady
stanowią usługi odrębne i niezależne dla celów opodatkowania podatkiem VAT. Rozstrzygnięcie
podejmowane w zakresie ustalenia czy dane czynności są w takim stopniu
powiązane ze sobą, że należy je traktować jako stanowiące jedną usługę, czy też
przeciwnie - stanowią one usługi odrębne w świetle przepisów ustawy o VAT,
wymaga każdorazowo szczegółowej i obiektywnej analizy stanu faktycznego
konkretnej sprawy. Jeżeli leasingodawca ubezpiecza przedmiot leasingu,
obciążając dokładnym kosztem tego ubezpieczenia leasingobiorcę a analiza
okoliczności stanu faktycznego sprawy, dokonana przy uwzględnieniu wskazówek
wynikających z wyroku TSUE z dnia 17 stycznia 2013 r. w sprawie C-224/11,
prowadzi do konkluzji, iż są to usługi odrębne w świetle przepisów ustawy o
VAT, czynność ta stanowi transakcję ubezpieczeniową w rozumieniu art. 43 ust. 1
pkt 37 ustawy o VAT.
W dalszej części MF wskazuje, że mając na
uwadze postanowienia uchwały NSA z dnia 8 listopada 2010 r., sygn. akt I FPS
3/10, podmiot świadczący usługi leasingu powinien włączyć do podstawy
opodatkowania tych usług koszty ubezpieczenia przedmiotu leasingu", oraz
fakt, że stała się ona podstawą postępowania podatników w zakresie
opodatkowania i rozliczenia podatku w przypadku gdy leasingodawca ubezpiecza
przedmiot leasingu, obciążając kosztem tego ubezpieczenia leasingobiorcę,
konieczne stało jest przedstawienie dalszych wyjaśnień - jest to lektura dla wytrwałych jednak celem
pełnego zobrazowania problemu przedstawiam pełną treść stanowiska MF:) :
1.
Skutki ww.
wyroku TSUE w zakresie uprzedniego rozliczenia podatku należnego przez
leasingodawców:
a.
w przypadku
gdy, stosownie do obowiązujących przepisów, leasingodawca wystawił fakturę
korygującą w wyniku zastosowania się do tezy uchwały NSA z dnia 8 listopada
2010 r., opodatkowując usługę ubezpieczenia leasingu tak jak usługę leasingu i
wynikający z tej korekty dodatkowy ciężar podatku VAT został przerzucony na
leasingobiorcę (zastosowanie metody „od stu"), leasingodawca może ponownie
wystawić fakturę korygującą oraz rozliczyć tę korektę w bieżącej deklaracji
podatkowej, pod warunkiem jednakże uprzedniego zwrotu leasingobiorcy części
ceny odpowiadającej kwocie doliczonego mu wcześniej podatku VAT;
b.
w przypadku
gdy, stosownie do obowiązujących przepisów, leasingodawca wystawił fakturę
korygującą w wyniku zastosowania się do tezy uchwały NSA z dnia 8 listopada
2010 r., opodatkowując usługę ubezpieczenia leasingu tak jak usługę leasingu i
faktura korygująca uwzględniała kwotę brutto (zastosowanie metody „w
stu"), czyli cena pozostała bez zmian i tym samym leasingodawca przyjął na
siebie ciężar podatku w korygowanej części, podatnik może wystawić fakturę
korygującą oraz rozliczyć tę korektę w bieżącej deklaracji podatkowej;
c.
w przypadku
gdy, w wyniku zastosowania się do tezy uchwały NSA z dnia 8 listopada 2010 r.,
leasingodawca przejął na siebie ciężar podatku i uiścił podatek VAT (z tytułu
opodatkowania usługi ubezpieczenia leasingu tak jak usługi leasingu) i nie
udokumentował tej zmiany fakturą korygującą, może skorygować podatek VAT i
rozliczyć tę korektę albo w bieżącej deklaracji podatkowej, albo poprzez
skorygowanie deklaracji podatkowej, w której ujął pierwotne rozliczenie.
2.
Skutki ww.
wyroku TSUE w zakresie uprzedniego rozliczenia podatku naliczonego przez
leasingodawców:
W odniesieniu do rozliczenia podatku naliczonego u leasingodawców, mając na uwadze przepisy art. 90 i 91 ustawy o VAT, należy przyjąć za dopuszczalne bądź skorygowanie podatku na bieżąco bądź też poprzez odpowiednie przyporządkowanie do sprzedaży z każdego roku (np. z lat: 2008, 2009, 2010), w drodze dokonania stosownych zmian w tych odliczeniach wynikających z właściwego skorygowania współczynnika proporcji. Wybór jednej z dwóch powyższych metod należy do leasingodawcy.
W odniesieniu do rozliczenia podatku naliczonego u leasingodawców, mając na uwadze przepisy art. 90 i 91 ustawy o VAT, należy przyjąć za dopuszczalne bądź skorygowanie podatku na bieżąco bądź też poprzez odpowiednie przyporządkowanie do sprzedaży z każdego roku (np. z lat: 2008, 2009, 2010), w drodze dokonania stosownych zmian w tych odliczeniach wynikających z właściwego skorygowania współczynnika proporcji. Wybór jednej z dwóch powyższych metod należy do leasingodawcy.
3.
Skutki ww. wyroku
TSUE w zakresie uprzedniego rozliczenia podatku naliczonego przez
leasingobiorców:
Ewentualne działania leasingobiorcy będą uzależnione od faktu otrzymania przez niego faktury korygującej wystawionej przez leasingodawcę. W przypadku otrzymania faktury korygującej, leasingobiorca jest zobowiązany do dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego w bieżącej deklaracji podatkowej. Jednocześnie należy podkreślić, iż podatnika obowiązują pozostałe wymogi w zakresie dokonywania odliczenia podatku.
Ewentualne działania leasingobiorcy będą uzależnione od faktu otrzymania przez niego faktury korygującej wystawionej przez leasingodawcę. W przypadku otrzymania faktury korygującej, leasingobiorca jest zobowiązany do dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego w bieżącej deklaracji podatkowej. Jednocześnie należy podkreślić, iż podatnika obowiązują pozostałe wymogi w zakresie dokonywania odliczenia podatku.
W stosunku do leasingobiorców, którzy kierując się wykładnią potwierdzoną
ww. uchwałą NSA dokonywali odliczenia podatku naliczonego z faktur (w tym
faktur korygujących) dokumentujących usługi leasingu w przypadku gdy do
podstawy opodatkowania tych usług włączono koszty ubezpieczenia przedmiotu
leasingu, i faktury te nie zostały skorygowane przez leasingodawców nie
znajdzie zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.
Na koniec MF wskazuje, że wyjaśnienia zawarte w interpretacji będą miały zastosowanie, gdy w wyniku analizy
okoliczności stanu faktycznego konkretnej sprawy, przeprowadzonej przy uwzględnieniu
wskazówek wynikających z wyroku TSUE z dnia 17 stycznia 2013 r. w sprawie
C-224/11, okaże się, iż usługa ubezpieczenia przedmiotu leasingu i usługa
leasingu stanowią usługi odrębne i niezależne do celów podatku VAT, przy czym
wyjaśnienia niniejsze należy odnieść odpowiednio zarówno do rozliczeń podatku
VAT sprzed uchwały NSA z dnia 8 listopada 2010 r. skorygowanych w związku z ww.
uchwałą jak również do rozliczeń dokonanych po wydaniu tej uchwały
uwzględniających dokonaną przez NSA wykładnię.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz