Zgodnie z wcześniejszymi zapewnieniami
chciałbym przedstawić szerzej utrwaloną już, kilkoma wyrokami
praktykę orzecznicza sądów administracyjnych, które dopuszczają
pomiędzy podmiotami tworzącymi podatkową grupę kapitałową,
działającą zgodnie z postanowieniami ustawy o podatku dochodowym
od osób prawnych, odstępstwo od wyrażonej w art. 32 ustawy VAT
reguły, pozwalającej aby organy podatkowe ustalały podstawę
opodatkowania (obrót) przyjmując jako właściwe wartości rynkowe.
Kluczowym wyrokiem jest tu orzeczenie
NSA sygn. I FSK 155/11, w którym to Sąd oddalił skargę Fiskusa
stwierdzając m.in., że:
„Z zestawienia treści art. 32
u.p.t.u. i art. 80 Dyrektywy 112 wyraźnie wynika, iż ten ostatnio
wymieniony przepis nie został prawidłowo implementowany na grunt
polskiej ustawy. W tej sytuacji należy dokonać takiej interpretacji
przepisu krajowego, która pozwoli na dostosowanie jego normy do
wymogów Dyrektywy 112. Stanowisko takie potwierdza bogate
orzecznictwo ETS, m.in. w sprawie von Colson i Kamann (orzeczenie w
sprawie 14/83, Zb. Orz. 1984, s. 1891), gdzie Trybunał wyraził
pogląd, że sąd w procesie stosowania prawa wewnętrznego, w
szczególności przepisów wydanych w celu wykonania dyrektywy, jest
obowiązany interpretować przepisy w świetle brzmienia i celu
dyrektywy, aby zapewnić osiągnięcie rezultatu określonego w art.
249 akapit 3 TWE.„
Odnosząc się zaś do istoty problemu
NSA, krytykując stanowisko Organu wskazał, iż:
„Zastosowanie art. 32 u.p.t.u. w
stosunku do podmiotów wchodzących w skład PGK spowodowałoby
bowiem sytuację w której nie miałyby one możliwości skorzystania
z uprawnień wynikających z art. 1 u.p.d.o.p. w powiązaniu z art.
11 ust. 8 u.p.d.o.p. dających podatnikom ochronę przed sankcją w
przypadku gdyby zastosowane przez nich ceny odbiegały od rynkowych.
Oznaczałoby to, że art. 32 u.p.t.u. albo ogranicza możliwość
skorzystania z uprawnień przyznanych na podstawie art. 1a w zw z
art. 11 ust. 8 u.p.d.o.p. albo naraża podmiot korzystający z tych
uprawnień na konsekwencje prawne ze strony organów podatkowych w
razie zastosowania się do brzmienia art. 1a w zw z art. 11 ust. 8
u.p.d.o.p.”
Pogląd analogiczny
został wyrażony również w wyrok WSA w Warszawie w sprawie III
SA/Wa 1172/11 oraz III SA/Wa 1435/11 – w obu wyrok Sąd stwierdzał,
iż zastosowanie procedury określonej w art. 80 dyrektywy 112
(wadliwie implementowanej do art. 32 ustawy krajowej) jest
dopuszczalne tylko w przypadku jeżeli jej wdrożenie ma zapobiegać
uchyleniu od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania.
Oczywiście
praktyka orzecznicza nie doprowadzi do powstanie typowych grup VAT. Jednakże co istotne dla podmiotów tworzących podatkowe grupy kapitałowe, spośród których niektóre świadczą na rzecz członków grupy usługi
zwolnione z opodatkowania (w całości lub w części), zaliczając
jednocześnie całość/część podatku naliczonego w ciężar KUP –
nie dokonując klasycznego pomniejszenia kwoty podatku należnego o
kwotę podatku naliczonego, okreslony został pewien sposób postępowania. Natomiast dla innych podmiotów powiązanych ze sobą zapewne do rozważenia pozostaje kwestia stworzenia podatkowej grupy kapitałowej, o której mowa w art. 1a updop.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz