Tax Free - wyrok NSA dotyczący prawa do zastosowania stawki 0%.

Warto poświęcić kilka słów wyrokowi NSA z 12 czerwca 2012r., sygn. I FSK 841/11, do którego niedawno Sąd sporządził uzasadnienie. Nie chcę skupiać się na szczegółach dokonywania zwrotu podróżnym, właściwej procedurze i podmiotach uprawnionych. W ogromnym skrócie – osoba, mająca miejsce zamieszkania poza Unią, dokonująca zakupu towarów opodatkowanych podatkiem vat na obszarze Wspólnoty, może odzyskać zapłacony podatek jeżeli w stanie nienaruszonym dokona wywozu zakupionego towaru poza granice kraju, a czynność wywozu potwierdzona zostanie przez graniczny urząd celny.  

Zwrot podatku, w przypadku wywozu za granicę upoważnia sprzedawcę (naklejki na drzwiach sklepu „TAX FREE” to właśnie to) do zastosowania do tak dokonanej sprzedaży zamiast stawki podstawowej stawkę 0%. Co ciekawe przepisy krajowe wprowadziły pewien wymóg formalny – poza zakupem przez osobę spoza Unii i potwierdzeniem wywozu konieczne jest uprzednie zawiadomienie naczelnika urzędu skarbowego o stosowaniu procedury zwrotu podatku dla podróżnych oraz wskazanie kilku innych informacji.

Istota problemu zasadzała się na tym, iż podatnik nie dokonał zawiadomienia organu, a ten oczywiście odmówił prawa do zastosowania stawki 0%, decyzja utrzymała się w Izbie. Również Sąd I instancji zaakceptował powyższe stanowisko.

Dopiero w wyniku wniesienia skargi kasacyjnej NSA potwierdził podniesione przez podatnika, argumenty, jakoby przepisy krajowe, uniemożliwiające zastosowanie stawki 0% z uwagi na nie powiadomienie naczelnika urzędu były niezgodne z postanowieniami dyrektywy 112.

NSA w kapitalny sposób wskazuje na znaczenie zasady proporcjonalności w podatku VAT.
Państwa członkowskie mogą oczywiście wprowadzać pewne formalne wymogi zapobiegające nadużyciom i przestępstwom podatkowym ale musi to mieć pewne racjonalne granice.  

Środki zmierzające do osiągnięcia określonego celu, opodatkowania konsumpcji podatkiem VAT, nie mogą uniemożliwić zastosowania stawki 0%, w przypadku spełnienia podstawowego warunku – wywiezienia towaru poza terytorium Unii. Ciężko byłoby bowiem zaakceptować stan, w którym nie kwestionuje się samego wywozu poza Wspólnotę ale z uwagi na brak zawiadomienia organu we właściwym terminie zastosowanie stawki 0% jest niemożliwe.

Pisząc o zastosowaniu stawki 0% przypomniała mi się sytuacja kiedy przyszło mi kopać się z organami w kwestii zastosowania stawki 0% przy WDT, w sytuacji gdy nie było wątpliwości, że towary zostały przetransportowane na rzecz nabywcy spoza kraju (do innego kraju Unii), jednak brak określonych dokumentów, o których mowa w ustawie VAT (oraz wmanewrowanie nieświadomego podatnika w karuzelę podatkową), według Organów stał na przeszkodzie zastosowania stawki 0%. Sprawa zakończyła się na szczęście po myśli podatnika. Pisząc w ogromnym skrócie - nie brak przecież orzeczeń, w których ETS (m.in. w sprawie Teleos) oraz sądy krajowe wskazują, że w sytuacji, gdy przemieszczenie towarów nastąpiło do innego kraju Unii i fakt ten nie jest kwestionowany podatnik ma prawo do zastosowania stawki 0%.

Stawka 0% nie jest stawką ulgową, możliwa do zastosowania z uwagi na łaskę organów podatkowych. Jest to stawka „typowa” przewidziana dla określonych czynności, do której zastosowania podatnik ma pełne prawo – oczywiście jednak po spełnieniu określonych wymogów, o których i książkę można by napisać:)