Co powinien zawierać paragon fiskalny - wyjaśnienia do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących.

W związku z wątpliwościami dotyczącymi interpretacji zapisów § 8 ust. 1 pkt 6 i ust. 2 rozporządzenia 14 marca 2013 roku w sprawie kas rejestrujących w zakresie umieszczania w treści paragonu fiskalnego nazwy towaru lub usługi pozwalającej na jednoznaczną ich identyfikację Ministerstwo Finansów w piśmie nr PT7/8183/145/527/MHL/13/RD82437 z dnia 9 sierpnia 2013 roku wyjaśnia wątpliwości podatników wskazując że:

Paragon fiskalny powinien zawierać m. in. nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację. Wprowadzanie tego przepisu ma na celu eliminację sytuacji, w których podatnicy dla celów prowadzenia ewidencji przy pomocy kasy rejestrującej posługują się nazwami (grupując oferowane towary i usługi) takimi jak warzywa/owoce, pieczywo, nabiał, napoje alkoholowe, niezapewniającymi właściwej identyfikacji towarów i usług. Ponieważ paragon fiskalny ma wiele funkcji (kontrolna, ochronna, informacyjna), ich realizacja jest możliwa jedynie, gdy zawiera on wprowadzone w sposób prawidłowy dane wymienione w rozporządzeniu. Potwierdza to wyrok orzecznictwo sądów administracyjnych np. wyrok NSA z dnia 9 marca 2010 r., sygn. I FSK 63/09.

Podatnik powinien zastosować oznaczenia towarów i usług do oferowanego asortymentu tak, aby do użytej nazwy towaru i usługi możliwe było przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatku i aby ta nazwa była zgodna z przedmiotem obrotu towarem i usługą i nie była nazwą grup towarów. Zamiast posługiwać się takimi określeniami (właściwymi dla nazwy określonych grup towarów) jak warzywa/owoce, pieczywo, nabiał, napoje alkoholowe, powinien stosować takie nazwy jak np. pomidory, jabłka (w grupie warzywa/owoce), chleb, bułka (w grupie pieczywo), ser żółty, mleko (w grupie nabiał), piwo, wino, wódka (w grupie napoje alkoholowe). Stosowanie jednej nazwy jest dozwolone również wtedy, gdy towary są oferowane po różnych cenach (np. różna cena towaru za kilogram), z zastrzeżeniem przypadku, gdy podatnik ma w swojej ofercie towary objęte różnymi stawkami podatku VAT np. pomidory (suszone) – 8%, a na gałązce 5%.

Podatnicy świadczący usługi (dokonujący szeregu czynności składających się na dostawę towaru) mogą przy określeniu nazwy usługi (towaru) wykorzystywać nazwy stosowane przez siebie przy tworzeniu cennika. Na przykład podatnik prowadzący kwiaciarnię może zastosować nazwy zależne od oferty – bukiet (różne rodzaje), kwiat pojedynczy, dekoracja (sali, samochodu).

Powyższa zasada nie wyklucza stosowania bardziej szczegółowego określenia np. z uwzględnieniem producenta, objętości, zawartości tłuszczu, jednakże ma ona charakter fakultatywny.

Zgodnie z § 36 cytowanego rozporządzenia podatnicy użytkujący kasy, nieposiadające możliwości technicznych spełnienia wymagań określonych w rozdziale 2 stosują przepisy odpowiednio.

Z łącznej analizy obu przepisów wynika zatem, ze stosowana przez podatnika kasa rejestrująca i jej możliwości techniczne mogą mieć istotny wpływ na wymagania, co do sposobu identyfikacji towarów i usług, w tym znaczeniu, ze brak możliwości technicznych będzie skutkować mniej szczegółowym prowadzeniem identyfikacji (tj. dostosowanym do możliwości kasy). Może się zdarzyć, że asortyment towarów u danego podatnika jest większy niż liczba dostępnych pozycji w bazie towarowej kasy rejestrującej, z której podatnik korzysta. W takiej sytuacji podatnik dostosowuje stosowane przez siebie nazewnictwo do liczby dostępnych pozycji w bazie towarowej kasy fiskalnej. Nie wystąpi jednak u niego, w związku z nowymi przepisami, konieczność wymiany kasy rejestrującej.